Obecnie proces tokenizacji dotyczy głównie metali szlachetnych, jednak niedługo może także objąć akcje i obligacje, udziały i weksle, a tokeny oparte o blockchain odegrają w tym procesie kluczową rolę. Ale czy wszystko co ma jakąkolwiek wartość powinno być tokenizowalne?

Wraz z rozwojem blockchaina, rozpoczęła się także popularyzacja procesu zwanego tokenizacją. Polega on na reprezentowaniu fizycznych dóbr poprzez token oparty o technologię blockchain. To znaczy, że sztabka złota może być reprezentowana przez token, który jest rzeczywistym dowodem własności tej sztabki. Dzięki temu w momencie, gdy chcemy sprzedać tę sztabkę, pozbywamy się pośrednika, który posiada dowód transakcji i przekazujemy nabywcy tylko token. Dzięki temu oszczędzamy czas i pieniądze, a nasze transakcje stają się szybsze, bezpieczniejsze i tańsze.

Jednym z przełomowych przykładów tokenizacji może być aukcja znanego obrazu Andy’ego Warhola “14 małych elektrycznych krzeseł”, który został wystawiony na aukcję, a ponad 800 uczestników licytacji zakupiło 31.4% wartości obrazu, otrzymując tokeny potwierdzające ich częściową własność tego obrazu. Częściową własność albo współwłasność umożliwiają tokeny obsługujące inteligentne kontrakty (ang. smart contracts) na przykład Ethereum albo Bytom.

Dzieł sztuki jednak nie używamy na co dzień, więc może lepiej podać tutaj przykład luksusowego jachtu albo samolotu. Kiedy zrzucimy się z naszą 20 średniozamożnych przyjaciół będziemy dysponować wystarczającą kwotą, żeby pozwolić sobie na taki zakup. Kupując sobie samolot, każdy z udziałowców otrzymuje token, dający mu uprawnienia do korzystania z samolotu. Każdy token będzie uprawniony do korzystania z samolotu przez określony czas, a także będzie mógł być sprzedany, na przykład innemu udziałowcowi. Po tym, gdy ktoś wykorzysta swój limit czasu w samolocie, jego kod umożliwiający, na przykład odpalenie silnika straci ważność i samolot po lądowaniu nie wystartuje. Tę kwestię można rozwiązać także w inny sposób, dowolnie od pomysłu udziałowców.

Podobny mechanizm można zastosować w przypadku domków letniskowych czy samochodów a także w wielu innych przypadkach.

Mimo, że tokenizacja własności ma wielu entuzjastów, nie można zapominać także o jej wadach. Jedną z nich może być problem w momencie zniszczenia własności wspólnej. Jeżeli żaden z właścicieli nie przyzna się dobrowolnie do tego, że to on spowodował szkodę, wszyscy będą musieli pokryć jej koszty. Oczywiście, niektórzy mogą powiedzieć, że dozór monitoringu jest rozwiązaniem tego problemu, jednak spowodowałby on znaczne ograniczenie naszej wolności osobistej i prywatności. Rzeczywistość, w której każdy nasz krok jest śledzony przez kamery, a my chcąc walczyć o naszą prywatność jesteśmy brani za podejrzanych przypomina najczarniejsze wizje George’a Orwella, autora Roku 1984. Ktoś może uważać, że taka wizja świata jest nieunikniona i musimy się na nią zgodzić w imię postępu i rozwoju, jednak moim zdaniem, nie powinniśmy na taką sytuację nie reagować i zaczekać, aż technika udoskonali obecne rozwiązania albo stworzy coś przełomowego.

Tokenizacja a także rozwój technologii blockchain niesie za sobą wspaniałe udogodnienia, a technologie, które opierają się o blockchain ułatwiają nasze życie w wielu aspektach. Jednak póki co tokenizacja jest zbyt niedoskonałą technologią, żeby mogła się przyjąć na szerszym rynku –  przyjdzie nam jeszcze trochę poczekać zanim złożymy się na jacht z 20 innymi osobami. Należy także pamiętać, że zanim udoskonalona już technologia zostanie przyjęta przez ludzi, musi ona zostać zaakceptowana przez prawo i objęta odpowiednimi regulacjami, a takich, póki co, nie ma. Jednak biorąc pod uwagę obecne tempo rozwoju technologicznego, w najbliższej przyszłości wszystko jest możliwe.