Latem 2018 roku gazeta The Wall Street Journal prognozowała, że Stany Zjednoczone „wkrótce będą wydawać blisko 20% swojego PKB na opiekę zdrowotną”. Obniżenie wciąż rosnących kosztów utrzymania standardów usług medycznych jest niewykonalne. Czy oznacza to jednak, że nie ma żadnego sposobu na poprawę sytuacji? Wciąż można rozwiązać problemy związane z obsługą klienta i zwiększyć wydajność w celu poprawy ogólnej opieki zdrowotnej, jednocześnie zapewniając ochronę prywatności klientów. I tutaj na scenę wchodzi doskonale wszystkim znany z powyższych przymiotów system rozproszonej księgowości.

Okiem specjalisty

John Halamka jest dyrektorem ds. Informatycznych w Beth Israel Deaconess Medical Center w Bostonie, a także szpitala uniwersyteckiego Harvard University. Od roku jest odpowiedzialny za czasopismo akademickie „Blockchain in Healthcare Today”. W numerze inauguracyjnym, opublikowanym w marcu 2018 roku, Halamka ogłosił swój manifest: „Jako redaktor naczelny moim celem jest publikowanie wysokiej jakości opinii i artykułów naukowych na temat przypadków użycia, które naprawdę wymagają blockchaina”. Halamka dodał również: „Używanie systemu rozproszonej księgowości w opiece zdrowotnej, ponieważ jest modny, nie ma sensu”. Halamka doskonale zdaje sobie sprawę z możliwości łańcucha bloków. W 2017 roku pracował nad kilkoma aplikacjami blockchain i chociaż wymienił wiele wad tego systemu, akcentował również jego bezpieczeństwo, co doskonale wpisuje się w wymogi tworzenia elektronicznych kart pracy, czy też pacjenta. A zatem pierwszym polem umożliwiającym jego wykorzystanie jest dokumentacja medyczna. Blockchain zapewniłby jej trwałość i odporność na niepożądane zmiany. Taka dokumentacja ma ogromny wpływ np. przy wszelkiego rodzaju postępowaniach na drodze sądowej, ale gwarantuje też pomyślne leczenie zwykłego pacjenta.

Czem przychodnia bogata…

Innym przykładem zastosowania łańcucha bloków jest jego pośrednictwo przy zawieraniu wszelkiego rodzaju umów między lekarzem i pacjentem albo po prostu wyrażaniu przez tego drugiego zgody na wykonanie zabiegu. Zatem ponownie byłoby to spełnianie roli międzynarodowej bazy danych dotyczącej poszczególnych pacjentów.

Druga strona medalu

Istnieją jednak przeszkody, które dość poważnie komplikują wprowadzenie systemu blockchain do opieki zdrowotnej. Poza kwestiami technicznymi, które wiążą się wprost z problemami finansowymi (nie sposób ich jednak rozwiązać – 20% amerykańskiego PKB to i tak za mało!) istnieje również spór o przynależność danych pacjenta. Aby zostały zdecentralizowane, potrzeba na to zgody obecnych właścicieli. Chociaż i tak najwięcej głosów mówi tu o problemach wynikających z polityki prowadzonej na najwyższych szczeblach.

Ze względu na młody wiek technologii łańcucha bloków, wiele rzeczy pozostaje niejasnych i takie pozostaną jeszcze przez kilkanaście lat. Trudno doprecyzować coś, co tak naprawdę wciąż jest nieznane z definicji ponad połowie społeczeństwa. Miejmy jednak nadzieję, że tak jak miało już to miejsce w historii globu – postęp zrobi swoje.